MOBBING W SZKOLE

               Mobbing jest często potocznie nazywany  dokuczaniem, prześladowaniem, czy tez w skrajnej postaci znęcaniem się , to specyficzna forma przemocy grupy lub tez pojedynczych osób wobec wybranej jednej czy też kilu ofiar. Lobbing może mieć charakter przemocy psychicznej lub/i fizycznej agresji.

               Mobbing jest często mylony z konfliktem rówieśniczym, jak zatem go rozpoznać? Do najważniejszych cech mobbingu uczniowskiego należą:

- Duża powtarzalność i częstotliwość przemocy oraz dłuższy czas trwania prześladowań;

-Wysokie natężenie przemocy;

- agresywne zachowania mobberów

              Jeżeli zauważysz jako rodzic, że twoje dziecko często wobec szkoły czy też swojej klasy przejawia takie uczucia jak: strach, lęk i ciągła czujność, wstyd, poczucie winy, wycofanie, unikanie, zagubienie, bezradność,  apatia oraz jeżeli te stany emocjonalne utrzymują się przez dłuższy okres czasu i stają się coraz intensywniejsze to jest możliwe, iż taki uczeń doświadcza ze strony danej grupy czy też całej klasy mobbingu.

             Co zrobić gdy nasze dziecko doświadcza mobbingu:

Osiem punktów dla rodziców, którzy prawidłowo i skutecznie chcą pomóc swojemu dziecku:

1.       Nie bagatelizuj i nie unikaj problemu- poważnie traktuj to co mówi twoje dziecko, wspieraj je przy jednoczesnym pokazaniu dziecku swojego spokoju w tej trudnej sytuacji. Twoje zachowanie i reakcja będzie w znacznym stopniu wyznaczała dalsze zachowanie i samopoczucie dziecka

2.       Nie domagaj się od dziecka obiektywnej prawdy o zdarzeniach – tzn., nie „przesłuchuj” lecz uważnie słuchaj tego co ma Tobie do przekazania.

3.       Nigdy nie obarczaj poszkodowanego dziecka winą.

4.       Zapytaj swoje dziecko jakiej pomocy od Ciebie oczekuje i czy życzyło by sobie Twojej interwencji w szkole

5.       Pozwól dziecku przedyskutować z Tobą całą sytuację – omówcie wszystkie lęki dziecka związane z tą sytuacją.

6.       Po uzyskaniu od dziecka informacji przedstaw mu swój punkt widzenia i formę pomocy jaką mu możesz zaoferować.

7.       Jeżeli ustalisz z dzieckiem, że twoja pomoc jest potrzebna natychmiast nie zwlekaj i nie odkładaj jej na jutro, lecz podejmij kroki natychmiast. Informuj dziecko również na bieżąco co się dziej w jego sprawie.

8.       Zapewnij dziecku spokój i wsparcie, bezpieczeństwo i pozytywne doświadczenia w domu – pozwól na przeżywanie smutku, okazując jednocześnie miłość i zrozumienie.