„Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali,
ale po to, abym ja działał i kochał.
Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat,
o człowieka”.
Janusz Korczak
Drodzy Uczniowie!
Dziękuję za zaufanie, którym obdarzyliście mnie powołując mnie na obrońcę
Waszych praw.
Z miłą chęcią będę służyła Wam pomocą w sprawach, w których odczujecie, że łamane są Wasze podstawowe prawa. Możecie na mnie liczyć w każdej sytuacji.
Zachęcam też do zapoznania się z prawami i obowiązkami ucznia. Zamieszczone są ona w Statucie Szkoły. Dokument ten znajduje się również na stronie internetowej naszej szkoły. Zgodnie z zasadami życiowymi naszego patrona Janusza Korczaka, postaram się stać na straży Waszego dziecięcego dobra.
Justyna Garbacz, nauczycielka języka polskiego, logopeda.
***********************
Zasady działalności Rzecznika Praw Ucznia określa Statut Szkoły.
***********************
Zadania Rzecznika Praw Ucznia:
Ważne telefony:
· Ogólnopolski Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży- 116 111.
· Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka- 0 800 12 12 12.
Przeczytaj sobie książeczkę o prawach dziecka "klikając" tutaj
I rozpowie w świecie całym,
że dziecko to także człowiek,
tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla Was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu w wierszu poukładały
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej, jak umiecie.
Po raz pierwszy prawa dziecka zapisano w Deklaracji Genewskiej w 1924 roku, ale pierwszy w miarę pełny zbiór praw zapisany został w Konwencji o Prawach Dziecka przygotowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 1989 roku. Państwo, które przystąpi do Konwencji, zobowiązuje się do przestrzegania zawartych w niej praw.
W Polsce Konwencja obowiązuje od 1991 roku. Konwencja zawiera 41 artykułów dotyczących poszczególnych praw. Ogólnie prawa te można podzielić na:
PROŚBA DZIECKA
Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa.
Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet Ci się nie śniło.
Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
Nie bój się miłości. Nigdy.
Janusz Korczak
Drogi Rodzicu, zapamiętaj:
DZIECI UCZĄ SIĘ TEGO, CZEGO DOŚWIADCZAJĄ.
1. Dziecko krytykowane uczy się potępiać.
2. Dziecko otoczone wrogością uczy się agresji.
3. Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości
4. Dziecko doświadczające litości uczy się rozczulać nad sobą.
5. Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości.
6. Dziecko otoczone zazdrością uczy się zawiści.
7. Dziecko zawstydzone uczy się poczucia winy.
8. Dziecko zachęcone uczy się wiary w siebie.
9. Dziecko otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości
10. Dziecko chwalone uczy się wdzięczności.
11. Dziecko akceptowane uczy się kochać.
12. Dziecko otoczone aprobatą uczy się lubić siebie.
13. Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel.
14. Dziecko żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności.
15. Dziecko traktowane uczciwie, uczy się prawdy i sprawiedliwości.
16. Dziecko żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności.
17. Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radości życia.
Jeżeli żyjesz w spokoju, Twoje dziecko będzie żyło w spokoju ducha.
A w jakim otoczeniu żyje Twoje dziecko!
Dorothy Law Nolte
"Nie ma dzieci - są ludzie" - to credo pedagogiczne Henryka Goldszmita, znanego pod pseudonimem Janusza Korczaka . Był z zawodu lekarzem, wychowawcą z powołania, autorem wielu książek dla dzieci i dorosłych. Powołanie pedagogiczne ogarnęło całe jego życie, całą jego osobowość. Nie założył własnego domu, ponieważ jak wyznał - "za syna wybrałem ideę służenia dziecku i jego sprawie". Decyzji tej był wierny do tragicznej śmierci z wychowankami w hitlerowskim obozie zagłady w 1942 roku.
Walka o dobro,
sprawiedliwość i ochronę praw dziecka, poznanie i zgłębianie jego potrzeb
wypełniły całe życie Janusza Korczaka. Centralny motyw działalności i twórczości
J. Korczaka stanowi - prawo każdego dziecka do życia i odpowiedniego jego
poziomu. Pisał
o konieczności zapewnienia dziecku odpowiedniej jakości życia w sferze jego
potrzeb fizycznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych. Trafnie
współcześni przypisują
J. Korczakowi tytuł Obrońcy Praw Dziecka.
Z naczelnej zasady
przyjętej przez J. Korczaka, iż dziecko jest człowiekiem wynika troska o wciąż
gwałcone przez dorosłych prawa. Spośród wielu praw, o których pisał
i o które walczył, jako zasadnicze należy wymienić:
Prawo do szacunku
Jest to prawo
najbardziej lekceważone we współczesnym świecie. Dzieci trzeba nie tylko kochać,
ale też dobrze traktować, a to oznacza indywidualne podejście do każdego
wychowanka. Wielu starań powinno dołożyć społeczeństwo, by uczeń miał prawo
do poszanowania godności własnej w sprawach osobistych, rodzinnych i
koleżeńskich.
Prawo do niewiedzy
Dla kilkuletniego
dziecka nie wszystko jest proste i jasne jak nam się wydaje.
Otaczający świat jest dla niego nieznany. Dorośli powinni mieć wiele
wyrozumiałości
i cierpliwości wobec niekończących się pytań dziecka.
Prawo do niepowodzeń i łez
Nie wolno oskarżać
dziecka za niepowodzenia, lecz należy cierpliwie czekać,
aż dziecko wydorośleje, nabierze życiowego doświadczenia. Zamiast karania
współczesna psychologia proponuje - " pokaż dziecku jak można naprawić zło".
Prawo do upadków
Obcując na co dzień z
dziećmi nie powinno nas dziwić, że dzieci upadają czy grzeszą. Wychowawca
uznając prawo do upadku, akceptując błędy podopiecznych musi pamiętać,
że jego obowiązkiem jest obserwowanie zachowania, wyjaśnianie przyczyn
nieprawidłowości i odchyleń w rozwoju oraz podejmowanie działań kompensacyjnych
wobec dzieci, które tego potrzebują.
Prawo do własności
Poszanowanie tego prawa jest konieczne zarówno ze strony nauczycieli jak i rodziców. Uczymy dzieci, że maja prawo do własności, ale również powinny je respektować wobec innych.
Prawo do tajemnicy
Dzieci, nawet te najmłodsze, mają swoje tajemnice osobiste, rodzinne czy koleżeńskie. Dorośli powinni je szanować. Nauczyciel szanujący tajemnicę dziecka, uczy swoja postawą, że są sprawy, o których nie mówi się wszystkim.
Prawo do radości
J. Korczak w swoim
pamiętniku pisał - "dziecku potrzebna jest jasność szczęścia
i ciepło miłości.... Niech dzieci się śmieją, niech będą wesołe." Dziecko
powinno wychowywać się w miłej i serdecznej atmosferze, pełnej uśmiechu i
radości.
Prawo do wypowiadania swoich
myśli i uczuć Łamanie tego prawa jest krzywdą wyrządzoną dziecku, którą trudno w
życiu naprawić. Należy dać dziecku prawo
do wyrażania własnych poglądów i uczuć, przyjmując je stosownie do wieku i
dojrzałości dziecka. Dzieci potrzebują tego, by ich uczucia były akceptowane i
doceniane.
Prawo do dnia dzisiejszego
Dziecko żyje
teraźniejszością, bieżącą chwilą i to liczy się najbardziej. Wszystko
co było w przeszłości czy dopiero ma nadejść, nie jest dla niego tak ważne.
"Dla jutra lekceważy się to, co je dziś cieszy, smuci, dziwi gniewa, zajmuje.
Dla jutra, którego nie rozumie (...) kradnie się lata życia" - to słowa
J.Korczaka.
Korczakowskie prawa dziecka są aktualne do dziś. Jego myśli, idee, jego cele ocalały i większość z nich zrealizowano w Konwencji Praw Dziecka.